مدیران سمی؛ دشمنان پنهان بهره‌وری در سازمان‌ها

به گزارش دهنا؛ سمیه هاشمی- مدیران سمی، افرادی هستند که به جای ایجاد انگیزه و حمایت از تیم خود، با رفتارهای منفی و مخرب خود به کاهش بهره‌وری، روحیه تیم و سلامت روان کارکنان می‌پردازند. این نوع مدیران با اتخاذ روش‌های مدیریتی غیر اصولی، نه تنها به رشد فردی اعضای تیم آسیب می‌زنند بلکه محیط کاری را به فضایی مملو از استرس و اضطراب تبدیل می‌کنند.

یکی از ویژگی‌های اصلی مدیران سمی، کنترل و میکرو مدیریت است. این مدیران به جای اعتماد به توانمندی تیم خود، همه‌چیز را تحت نظارت دقیق خود قرار می‌دهند و حتی جزئی‌ترین تصمیمات را نیز خودشان می‌گیرند. این رفتار موجب تضعیف اعتماد به نفس کارکنان و از بین رفتن ابتکار عمل در آنها می‌شود. نتیجه‌ی این نوع مدیریت، کاهش خلاقیت و نوآوری است که برای هر سازمانی حیاتی است.

عدم توانایی در گوش دادن به دیگران یکی دیگر از ویژگی‌های مدیران سمی است. آن‌ها معمولاً تمایلی به شنیدن نظرات و پیشنهادات تیم خود ندارند و به جای ایجاد فضایی برای گفت‌وگو، بیشتر بر روی حرف‌های خود پافشاری می‌کنند. این نوع رفتار، کارکنان را از بیان ایده‌ها و نگرانی‌های خود منصرف می‌کند و در نهایت منجر به کاهش روحیه و تعاملات مثبت در تیم می‌شود.

عدم حمایت از کارکنان و نادیده گرفتن دستاوردها از دیگر مشخصه‌های مدیران سمی است. این مدیران معمولا در مواقع موفقیت، خود را در مرکز توجه قرار می‌دهند و به ندرت از اعضای تیم برای تلاش‌هایشان قدردانی می‌کنند. در مقابل، زمانی که مشکلاتی به وجود می‌آید، بیشتر به سرزنش و انتقاد از دیگران می‌پردازند تا به دنبال راه‌حل‌ها بگردند.

عدم شفافیت و تصمیم‌گیری‌های مبهم نیز از جمله رفتارهای منفی مدیران سمی است. این افراد ممکن است به جای ارائه دستورالعمل‌های واضح و شفاف، تصمیماتی غیرقابل پیش‌بینی و مبهم بگیرند که اعضای تیم را گیج و سردرگم می‌کند. این بی‌ثباتی باعث کاهش اعتماد به مدیریت و در نهایت کاهش عملکرد کلی سازمان می‌شود.

در نهایت باید گفت؛ مدیران سمی نه تنها به زیان اعضای تیم خود عمل می‌کنند، بلکه موجب کاهش بهره‌وری سازمان و ایجاد فضای کاری مسموم و پر از استرس می‌شوند. اصلاح این وضعیت نیازمند شجاعت و آگاهی است. مدیران باید یاد بگیرند که با اعتماد به تیم، گوش دادن به نظرات آنها و قدردانی از تلاش‌هایشان، محیط کاری مثبت و پرباری بسازند که در آن افراد بتوانند بهترین نسخه از خود را ارائه دهند. در غیر این صورت، سازمان‌ها با چالش‌های جدی در حفظ استعدادها و ارتقای بهره‌وری مواجه خواهند شد.